Diabeł (2D) TFP

Jakub (L. Teleszyński), młody szlachcic, niedoszły królobójca Stanisława Augusta Poniatowskiego wraca do rodzinnego domu w Wielkopolsce. Kraj pogrąża się w upadku, jest 1793 rok - doszło do II rozbioru Polski. W drodze towarzyszą mu Diabeł (W. Pszoniak) i Zakonnica (M. Niemczyk). W rodzinnym dworze rozszalały się piekielne żądze. Nie ma świętości, która nie byłaby zbrukana przemocą, złamaniem przysięgi, naiwną ofiarą. Ojciec popełnił samobójstwo, matka uprawia nierząd, narzeczona i siostra osuwają się w obłęd. Wstrząśnięty Jakub, za namową Diabła, morduje narzeczoną, matkę, siostrę, brata, cyrkowców. W finale okaże się tylko narzędziem sił potężniejszych od niego. Drugi pełnometrażowy film Andrzeja Żuławskiego, tak jak debiut - osadzony w historii Polski zobrazowanej jako dzieło piekielnego ducha, z parą Leszek Teleszyński i Małgorzata Braunek w rolach głównych. Bohaterami wstrząsają konwulsje przełomów historycznych, przemoc polityczna i domowa doprowadzają ich ciała do epilepsji, co potęguje dodatkowo ruchliwa praca kamery. Autor z jednej strony mnoży odwołania do historii kultury: „Hamleta” Szekspira, „Kordiana” Juliusza Słowackiego, z drugiej – współczesna muzyka elektroniczna Andrzeja Korzyńskiego sugeruje związek politycznej gorączki ze współczesnymi czasami. Podszepty diabła, szczególnie finałowe żądanie podania nazwisk spiskowców, pozwalają na interpretację filmu historycznego jako paraboli Marca ’68 roku. Zdjęcia zrealizowano m.in. w zamku Książ. Film powstał w Zespole Filmowym X i został objęty zakazem rozpowszechniania, trafił na ekrany dopiero w 1988 roku.